گل پونه ها

بسم الله الرحمن الرحیم 

یادم هست آن وقت ها 

دو نفر که در فامیل قهر می کردند

 اگر مجلسی بر پا میشد که هر دو دعوت بودند و یکی میفهمید که آن یکی هم هست میگفت :

فلانی باشد من نمی آیم.

این روز ها با فامیلت گروه که داشته باشی و دو نفر بینشان شکراب بشود

یکی که دلش پر تر است ، یا شاید صبرش کمتر،لفت میدهد و میگوید:

تا وقتی که آن یکی در گروه باشد من نمیمانم .

و بعد هم  این وسط ،یکی دوباره گروه تشکیل میدهد تا آن یکی را که رفته باز گرداند به دور از چشم آن یکی که مانده بود

 حالا میفهمم دنیا های مجازیمان هم چقدر شبیه دنیا های حقیقیِ مان شده